Historia

Historia Kamiry

Kamira była odpowiedzią na pytanie, które Nino Santoro zadał sobie po tym, jak wyrzucił kilka zepsutych elektrycznych ekspresów do kawy: „Dlaczego nie można przyrządzić dobrej kawy wykorzystując po prostu kuchenkę, którą każdy ma w domu?”. To był czas, gdy rynek zalewały urządzenia umożliwiające przygotowanie kawy szybko i bez zbędnych zabiegów. Korzystanie z nich oznaczało jednak albo kupowanie drogiej kawy w saszetkach czy jednorazowych pojemnikach, które po wyrzuceniu bardzo zanieczyszczały środowisko, albo spory wydatek na ekspres wysokiej klasy.

Dysponujący supernowoczesnymi technologiami producenci nie byli zainteresowani urządzeniem, które działałoby zgodnie z ideą mówiącą, że najlepsze i najbardziej trwałe są proste rozwiązania. „Potrzebowałem taniego urządzenia, które umożliwiłoby mi przygotowanie doskonałej kawy wszędzie, gdzie znajdę źródło ciepła. Patrząc z perspektywy czasu, to było szaleństwo. Przemysł kawowy cały czas jest przecież w rękach gigantów, którzy mają do dyspozycji ogromny kapitał, a wraz z nim: ekspertów, techników, chemików i laboratoria. Pytanie, które sobie zadałem było jednak niezwykle intrygujące i wymagało odpowiedzi” – mówi dziś Nino Santoro.

Twórca Kamiry postawił przed sobą nie lata wyzwanie: założył, że jego ekspres musi być bardzo trwały, a espresso kremowe, niedrogie i szybkie w przygotowaniu. Urządzenie nie powinno także dopuszczać do kawy wody o zbyt wysokiej temperaturze (aby olejki w niej zawarte nie traciły swoich cennych właściwości, jak to się dzieje w tradycyjnej kawiarce), powinno być proste w budowie (żadnych sprężyn, zaworów, uszczelek wewnątrz), zbudowane ze stali nierdzewnej i powinno umożliwiać przygotowanie espresso z różnych, także najtańszych, rodzajów kawy. Mając listę założeń, Sycylijczyk z dyplomem eksperta w mechanice i duszą badacza zabrał się do pracy.

Nino Santoro miał w domu kilka kawiarek („moka pot”), które bardzo pięknie prezentowały się w kredensie, ale jeśli chodzi o przygotowanie espresso, to nie spełniały należycie swojego zadania. Pierwszy prototyp powstał w 1998 roku z poprzecinanych na pół i tak zmodyfikowanych kawiarek, że woda przepływała przez kawę grawitacyjne. Każde urządzenia miało także system zapobiegający dostawaniu się do kawy zarówno zbyt chłodnej, jak i zbyt gorącej wody. To był dobry początek, ale efektom, chociaż zachęcającym, daleko było do osiągnięcia poziomu zadowalającego Nino.

Praca nad idealnym ekspresem trwała wiele miesięcy. Chodziło przede wszystkim o osiągnięcie odpowiedniej równowagi między wszystkimi parametrami – temperaturą, ciśnieniem, objętością i kilkoma innymi, o których wie wyłącznie Nino Santoro. Olśnienie przyszło nagle. To, co dziś nazywamy „systemem Kamira” powstało w ciągu jednego dnia. „Cały czas wspierał mnie ojciec. To bardzo cierpliwy człowiek, który towarzyszył mi na wszystkich etapach powstawania Kamiry. Tak bardzo zaangażował się w projekt, że pozwolił mi ustawić warsztat na swoim tarasie. Za każdym razem, gdy mi się coś nie udawało odchodził nerwowo od stołu przeklinając pod nosem moją nieustępliwość, która powstrzymywała mnie od porzucenia tego wszystkiego. Tak czy inaczej – to był mój pierwszy, bardzo szczęśliwy i dumny fan” – opowiada Nino Santoro. Pierwsza Kamira trafiła do sklepów w 2003 roku.

Ekspres skonstruowany przez wytrwałego Sycylijczyka ma bardzo prostą budowę, która gwarantuje optymalne i stabilne warunki ekstrakcji wszystkich wartościowych substancji ze zmielonych ziaren kawy. To trwałe urządzenie dające dziś każdemu możliwość przygotowania doskonałego espresso w każdych warunkach, w dowolnym miejscu i za niską cenę.

Nino Santoro sam napisał odpowiedź na swoje pytanie.